De mannetjes van de faunawereld zijn voor het grootste deel egoïstische wezens. Maar elke regel heeft uitzonderingen.
Bevestiging hiervan - de beste vaders onder de dieren. Ze zorgen niet alleen voorzichtig voor de welpen, maar soms broeden ze eieren uit of broeden ze hun nakomelingen uit.
Vijfde plaats - struikachtige bigfoot
Alleenstaande moeders komen veel voor in het wild. Maar soms wordt deze rol toegewezen aan de mannelijke vertegenwoordigers. Een voorbeeld hiervan is struikachtige bigfoot (of wietkippen). Het grote (60-75 cm) lichaam van deze Australische vogels is versierd met lange ledematen, een veerloze rode kop en een felgeel strottenhoofd dat bij mannetjes tijdens de paartijd opzwelt. De vrouwtjes van deze vogels zijn lichtzinnige wezens. Nadat ze eieren hebben gelegd, laten ze ze onder de hoede van de mannen en zetten ze hun zorgeloze vrijgezellenleven voort.
Mannen met grote voeten beginnen zich lang voor het verschijnen van eieren voor te bereiden op de geboorte van nakomelingen. Toekomstige vaders zetten een broedmachine op - een hoop van 1 m hoog, bestaande uit bladeren en planten. Bij ontbinding geven ze de warmte af die nodig is voor ontwikkeling. Maar de taken van mannen zijn niet beperkt tot het maken van een nest. Ze houden zorgvuldig in de gaten dat de temperatuur in het interieur van het metselwerk niet onder +33 ° C komt en niet boven +35 ° C stijgt. 'Thermometer' is een gevoelige huid in de snavel. Drie dagen na het uitkomen beginnen de kuikens te vliegen en verlaten ze een zorgzame vader.
Vierde plaats - gewone Randu
Grote vliegende vogels die op struisvogels lijken, verblijven in Zuid-Amerika. Ze hebben hun naam gekregen vanwege een specifieke stem - de uitgezonden geluiden lijken op de kreet van 'Nan-do'. Snelvoetige vogels leven in groepen van 5-25 individuen. Tijdens het paarseizoen verzamelen mannetjes om hen heen een harem van verschillende vrouwtjes. Het hoofd van de familie is waakzaam om ervoor te zorgen dat zijn "vrouwen" niet worden aangetast door concurrenten, die hij, indien nodig, wegdrijft met een sterke snavel en krachtige benen.
Na verkering bouwt de toekomstige vader ijverig een nest, dat een gat in de grond is, aangelegd door planten en mos. Op de afgelegen plek leggen de vrouwtjes hun eieren. Hierop eindigt de rol van de harembewoners bij de reproductie van nakomelingen. Winderige 'dames' gingen op zoek naar nieuwe 'echtgenoten'. De zorg voor toekomstige baby's valt op de schouders van mannen. De eenzame vader stapt niet weg van het metselwerk en valt iedereen aan die het nest durft te naderen. Nadat de baby's zijn geboren, verlaat de gevederde vader zijn kuikens niet. Hij voedt en loopt de welpen gedurende zes maanden en bewaakt hun veiligheid.
Derde plaats - dwerg zijdeaapje
Mooie wezens die in de tropische bossen van Zuid-Amerika leven, zijn de kleinste vertegenwoordigers van de primatenploeg. De lengte van het miniatuurlichaam is niet groter dan 15 cm, het gewicht is 90–150 g. Het is niet verwonderlijk dat kleine wezens in het wild aan tal van gevaren worden blootgesteld. Om zichzelf tegen vijanden te beschermen, kozen zijdeaapjes de kronen van hoge bomen als hun leefgebied. Dwergapen leven in familiegroepen.Tijdens de paartijd krijgt het vrouwtje het recht om mannetjes te kiezen die haar hebben aangetrokken.
In tegenstelling tot broers in een groot gezin, is bij dwerg zijdeaapjes de vader het belangrijkste bij het opvoeden van de jongere generatie. Wat betreft zorg wordt hij getoond tijdens de zwangerschap van zijn vriendin en neemt hij deel aan de geboorte van welpen. Het vrouwtje baart 2 tot 3 baby's die zich een week onder haar buik verstoppen. Vervolgens houdt het mannetje zich bezig met het grootbrengen van nakomelingen. Anderhalve maand draagt hij erfgenamen op zijn rug, vertrouwend op hun moeder alleen tijdens het voeden.
Tweede plaats - Keizerspinguïn
Relaties van keizerspinguïns zijn een voorbeeld van gelijkheid en eerlijke verdeling van verantwoordelijkheden binnen het gezin. Deze inwoners van Antarctica, die het barre klimaat en de luchttemperatuur hebben uitgedaagd, zelfs in de zomer die niet boven de -20 ° C uitkomt, leven in kolonies van 300 tot 10.000 individuen. Twee maanden per jaar brengen vogels op zee door, de rest van de tijd staat in het teken van de voortplanting van het geslacht. Eind mei legt het vrouwtje een enkel ei van 450 gram en verbergt het onmiddellijk onder de buikplooi. Na een paar uur wordt de kostbare schat zorgvuldig door de vader meegenomen, waardoor de hongerige moeder de kans krijgt om op zoek te gaan naar voedsel.
Het mannetje, dat het ei verwarmt met de warmte van zijn lichaam, blijft wekenlang onbeweeglijk en eet uitsluitend sneeuw. Talloze leden van het mannenteam helpen niet te bevriezen - ze dwalen af in groepen, waardoor ze elkaar periodiek het recht geven om in het centrum te zonnebaden.Na 3 maanden keert het vrouwtje terug van haar reis. Ze vindt onmiskenbaar de uitgeputte echtgenoot en het geboren kuiken. Vanaf dit punt worden de lasten die gepaard gaan met het voeren en grootbrengen van de jongen door de ouders gedeeld.
De beste dierenvaders
De beste dierenvaders zijn zeepaardjes. Voor deze vertegenwoordigers van de klasse van vissen met roggenvinnen is de voortplanting een puur mannelijke aangelegenheid. De initiator van paringspellen is vaak het vrouwtje. Geliefde, die elkaar hebben gevonden, zijn onafscheidelijk. Ze houden hun staarten vast en voeren een lange 'liefdesdans' of rust uit, waarbij ze zich hechten aan de stengels van onderwaterplanten.
Met de hulp van een legboor plaatst ze eieren in een speciale zak in de buikstreek van haar uitverkorene. Zwangerschap duurt 20-50 dagen. Aan het einde van de periode klampt het zwaardere zeepaardje zijn staart aan de algen vast en begint met moeite de volledig gevormde jongen uit te persen. Dit proces gaat vaak gepaard met zeer tastbare weeën. Onmiddellijk na de geboorte kunnen baby's zelfstandig eten en hebben ze de hulp van hun ouders niet nodig.
De natuur wordt nooit verrast door verrassingen. Een van haar verbazingwekkende fenomenen zijn de beste vaders onder de dieren, die, zo lijkt het, puur vrouwelijke verantwoordelijkheden op hun schouders legden. Struikvormige bigfoot, gewone nandoe, dwergzijdeaapje, keizerspinguïn en zeepaardje zijn zeldzaam, maar niet de enige mappen in de faunawereld die ontroerende zorg tonen voor nakomelingen.Wolven, jakhalzen, flamingo's, yakans, blaffende kikkers en gigantische waterbugs tonen ook een hoog ontwikkeld vaderinstinct.