Haaienhuid is bedekt met een speciaal soort schubben - placoid. Door de opwarming van de aarde neemt de zuurgraad van water toe.

Aanzienlijk grote hoeveelheden kooldioxide die in de atmosfeer terechtkomen, worden door zeewater geabsorbeerd. Dit proces leidt tot een verhoging van de zuurgraad. Kooldioxide, dat met water reageert, vormt een onstabiel en zwak koolzuur.

Nu is de zure indicator van zeewater 8,1 g, maar in minder dan 300 jaar zal deze dalen tot 7,3. Deze gegevens worden gepubliceerd in een nieuw wetenschappelijk artikel in het tijdschrift Scientific Reports. Wetenschappers hebben bewezen dat een geleidelijke toename van de zuurconcentratie in zeewater een grote bedreiging vormt voor de haaienschubben.

Zelfs kleine hoeveelheden zuur kunnen vlokken aantasten. Hierdoor beginnen haaien zich slecht te voelen en zijn ze veel slechter georiënteerd in de ruimte. Zonder sterke schalen kunnen ze niet normaal jagen. Dit zal het toch al kwetsbare ecosysteemevenwicht verstoren.

Biologen van de Zuid-Afrikaanse Universiteit van Stellenbosch, onder leiding van L. Orswald, bestudeerden de toestand van schalen van kattenhaaien. De vissen werden 9 weken lang in water met enig zuurgehalte gehouden. Vervolgens controleerden wetenschappers de toestand van de weegschaal.

Het bleek dat bij die vissen die in licht verzuurd water zaten, een kwart van de schubben volledig vernietigd was. Hun gezondheidstoestand is aanzienlijk verslechterd.Haaien die in de controlegroep zaten en in gewoon water zwommen, hadden slechts een tiende van de aangetaste schubben.

Interessant is dat haaien de overmatige verzuring van het leefgebied effectief kunnen weerstaan. Wetenschappers onderzochten het bloed van 36 verschillende vissen die in water met een lage pH leefden. De resultaten van het onderzoek lieten zien dat naarmate de inname van bloedcarbonaten in het bloed toeneemt, het niveau van carbonaten toeneemt. Hierdoor behouden deze vissen een stabiel zuurgetal in het bloed en sterven ze niet door veranderingen in de chemische eigenschappen van water.

Schalen zijn niet bestand tegen schommelingen in de zuurgraad van water en worden daarom geleidelijk vernietigd. Het is zelfs niet bestand tegen zwak koolzuur. En hoe meer kooldioxide in de lucht, hoe meer schubben worden aangetast en hoe langzamer ze herstellen.
Weegschalen spelen een grote rol in het leven van haaien. Ze worden er niet alleen door beschermd. Sterke schubben stimuleren de vorming van kleine verdraaiingen in het water. Hierdoor kunnen vissen veel sneller zwemmen en jagen.

Ondanks het feit dat dit experiment niet lang duurde en er slechts 3 haaien werden gebruikt die in kunstmatig aangezuurd water werden gehouden, zijn de resultaten zorgwekkend. De mensheid heeft heel weinig tijd om verdere verzuring van water te voorkomen en een milieuramp te voorkomen.