De grootste planeet in het zonnestelsel, de gasreus Jupiter, heeft enorme afmetingen en massa, meer dan 2,47 maal de som van de massa's van alle andere planeten van het systeem. Vanwege de relatief snelle rotatie om zijn as, duurt een omwenteling ongeveer tien uur van de aarde, Jupiter creëert een krachtig magnetosferisch effect op een vrij grote ruimte in de buurt van de planeet.
Wetenschappelijk onderzoek aan het California Institute of Technology, geleid door Tom Nordheim, was gericht op een langetermijnonderzoek naar de fysieke interactieprocessen tussen de gasreus en een van zijn satellieten, Europa.
Europa is vanuit wetenschappelijk oogpunt een van de interessantste objecten in de directe omgeving van Jupiter. De satelliet is groot genoeg om waarnemingen van de aarde en door middel van orbitale telescopen mogelijk te maken. Wetenschappers hebben al lang de afwezigheid van hun eigen atmosfeer in Europa vastgesteld.
De belangstelling van onderzoekers voor Europa is te danken aan het feit dat spectrale analyse de aanwezigheid in het binnenste van de satelliet van de satelliet van vloeibaar water aantoonde voor een bedrag van acht procent van de totale waarde van het object. Waterreserves in Europa gaan negentig kilometer diep de satelliet in. Het totale watervolume in de faciliteit is veel groter dan de oceanen van de wereld.Het verschil is dat in Europa de watervoorraden verborgen zijn onder dikke ijslagen.
De verklaring van astronomen en biologen over het mogelijke bestaan van levensvormen in water onder de ijsschaal van Europa is zwaar. Wetenschappers hebben de interactie van fysieke processen tussen Jupiter en Europa gemodelleerd, evenals het effect op de satelliet van de radioactieve kosmische straling van de zon. Een positief feit werd opgemerkt dat de gigantische planeet de ruimte rond Europa omvat met zijn elektromagnetisch veld, wat de afwezigheid van zijn eigen magnetosfeer aanzienlijk compenseert.
De destructieve kosmische straling dringt alleen door in de bovenste lagen van de oceaan op een satelliet, daarom kan het zijn dat organisch leven op grote diepte bestaat. Bovendien interageert de stroom van meer onschadelijke deeltjes en stralen van Jupiter met een krachtige stroom van kosmische zonnestraling. Als gevolg van kruisreacties is er een neutralisatie van energie die een negatief effect heeft op biologische organismen en de resulterende verbindingen dringen zelfs niet door de dikke ijslaag van Europa.
De modelresultaten leidden tot de conclusie dat er, ondanks het ontbreken van een atmosfeer in Europa, de mogelijkheid bestaat dat er in de subglaciale laag van het oppervlak een bepaalde hoeveelheid zuurstof en andere verbindingen aanwezig is die de vitale activiteit van biologische organismen veroorzaken.
De verkregen gegevens zijn een serieuze reden voor de hele wereldgemeenschap en wetenschap om de activiteit van een meer gedetailleerde studie van Europa in de nabije toekomst te vergroten.Amerikaanse onderzoekers staan klaar om praktische ontwikkelingen aan te bieden om een nieuwe interplanetaire sonde naar Europa te lanceren die op het oppervlak van de satelliet kan landen en een boorgat van enkele meters diep kan boren. Zo kunnen sporen van organisch leven worden verkregen onder de ijsschaal van het betreffende ruimtevoorwerp.