Kijk naar de nachtelijke hemel, wat zie je? Miljarden sterren fonkelen aan de hemel, als een verzameling kostbare diamanten. Sterren zijn planeten, nevels, quasars, pulsars, systemen zoals die van de zon en er zijn er heel veel, omdat de menselijke geest simpelweg de ware schaal van het heelal niet kan herkennen.
Het exacte aantal sterren berekenen is bijna onmogelijk. Daarom werken wetenschappers met de hoeveelheid die voor hen beschikbaar is binnen het zichtbare heelal. Eén ding is zeker: de sterren zijn niet alleen miljoenen, maar miljarden en biljoenen, en alleen die sterren die met een krachtige telescoop of met het blote oog kunnen worden gezien, hoewel mensen uit de oudheid op verschillende manieren probeerden hun berekeningen uit te voeren.
Wat dachten de sterren in de oudheid?
Zelfs in het oude Griekenland probeerden de eerste astronomen te berekenen hoeveel sterren er aan de hemel waren. De oude Griekse astronoom Hipparchus, die meer dan twee en een half duizend jaar geleden leefde, telde niet alleen de sterren, maar hield ook een catalogus bij van sterrenverlichters en gaf hun namen. Hij keek elk jaar zorgvuldig naar de nachtelijke hemel, waarbij hij de coördinaten van de nieuwe knipperende sterren verzon. Hij markeerde gebeurtenissen zoals de geboorte van sterren. Hij dirigeerde zijn werken decennia lang continu. De wetenschapper wist informatie te verzamelen over meer dan 1000 hemellichamen. Natuurlijk heeft zijn werk een grote bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de moderne astronomie.
Aristoteles voerde ook sterberekeningen uit en merkte ook de positie van de sterren op in het hemelgewelf. Antieke astronomen handelden vrijwel blindelings. Ze begrepen niet dat de flits van een ster niet zijn geboorte is, maar eerder het einde van zijn levenscyclus, en wat we in werkelijkheid zien is alleen het licht dat ons heeft bereikt van een ster die miljoenen jaren geleden stierf.
Hipparchus heeft in zijn catalogus 15 sterren met een maximale magnitude, 45 sterren van de tweede, 208 van de derde, 217 van de vijfde en 49 sterren van de zesde magnitude opgenomen. Hij suggereerde eerst dat veel sterren ongelijkmatig schijnen, en dit komt door hun aanzienlijke afstand tot onze planeet.
Hoeveel sterren zien mensen in de lucht?
Sinds de oudheid is de menselijke visie niet veranderd en we zien precies hetzelfde als de oude Griekse astronomen. Het blote oog kan het aantal sterren zien met een magnitude van ongeveer +7. In dit geval varieert de indicator afhankelijk van de kwaliteit van het zicht, het tijdstip van de dag en de mate van verlichting van de lucht. D.w.z zonder speciale apparaten kan iemand 's nachts ongeveer zesduizend sterren aan de hemel zien.
Als we rekening houden met de indeling in hemisferen, overstraling vanuit steden, oneffen terrein van het aardse landschap, dan zijn er in de onderste regel ongeveer twee en een half duizend sterren beschikbaar voor het menselijk oog.
Hoeveel sterren zijn zichtbaar door een telescoop?
Om een groter aantal sterren aan de hemel te tellen, moet je jezelf wapenen met speciale apparatuur, de telescoop wordt de eenvoudigste techniek. Dankzij een goede telescoop kun je ongeveer 200 duizend flikkerende objecten in de lucht observeren. Indrukwekkend, toch?
Maar het gebruik van een krachtige telescoop die in wetenschappelijke observatoria wordt gebruikt, zal helpen om al 6-10 keer meer sterren aan de hemel te zien. Dat wil zeggen dat een gewoon persoon bij gebruik van een krachtige telescoop op een afstand van ongeveer 47,7 miljard lichtjaar kan kijken. Niet alle objecten zijn duidelijk zichtbaar, aangezien ons zonnestelsel zich ongeveer in het midden van de Melkweg bevindt, en veel ervan worden eenvoudigweg verduisterd door het centrale deel van de melkweg.
Het is moeilijk om alle sterren aan de hemel te zien. Observatoria met krachtige telescopen bevinden zich meestal hoog in de bergen, vrij ver van grote menselijke nederzettingen. Op een hoge berg, een meer ontspannen sfeer en een bredere kijkhoek.
De mensheid probeert nieuwe methoden te ontwikkelen om te helpen meer en meer het aantal sterren in het zichtbare heelal te zien.Een van dergelijke doorbraken was het gebruik van de krachtige Hubble-telescoop, waardoor unieke beelden van nevels, verre sterrenstelsels, superclusters van sterren, quasars en pulsars verschenen. Er is een James Webb-telescoop die eerder onoverkomelijke obstakels kan passeren.
Samenvattend kunnen we dat zeggen volgens de nieuwste versie van de Hubble-telescoop zijn er in ons melkwegstelsel de Melkweg ongeveer 100-400 miljard verschillende sterren. Trouwens, ons sterrenstelsel is verre van een reus. Moderne astronomen herkennen het als gemiddeld in omvang en in het aantal sterren erin. Er zijn objecten in het heelal die veel groter zijn, bijvoorbeeld de Melkweg Magelhaense wolken.
Hoeveel sterren in ons zonnestelsel?
Kijkend naar de sterrenhemel, moeten veel mensen zich hebben afgevraagd hoeveel sterren er in het zonnestelsel zijn. Misschien denkt iemand aan miljoenen en miljarden, maar in feite is er maar één ster en dit is de zon. Het verscheen iets meer dan 4,5 miljard jaar geleden. Dit komt door het feit dat zich op een plaats voortdurend clusters van kosmisch gas verzamelden. Tegelijkertijd had elk van hen zijn eigen zwaartekracht. Dat was totdat er een ster verscheen. Haar interne energie is een tegenwicht geworden voor de zwaartekracht.
Interessant feit: Ondanks het feit dat alle sterren qua uiterlijk enigszins kunnen verschillen en daarom op verschillende manieren zijn geclassificeerd, is hun samenstelling identiek. Ze kwamen dus allemaal uit koude moleculaire waterstof, die werd beïnvloed door de zwaartekracht.
De zon wordt beschouwd als een relatief jonge ster. Door zijn enorme massa kun je minder massieve objecten dichter bij jezelf verzamelen en ze eromheen laten bewegen. Het licht dat de zon uitzendt, bereikt de aarde in slechts 8 minuten en 20 seconden.
Hoeveel sterren in ons sterrenstelsel?
Onze Melkweg heet de Melkweg. Daarin bevindt zich het zonnestelsel, evenals vele andere. Dit sterrenstelsel wordt als spiraal beschouwd met een trui. De diameter is ongeveer 30 duizend parsecs, wat in termen van lichte zomers 100 000 is. Als we vertalen naar een maateenheid voor afstand die meer bekend is bij mensen, zal het 1 triljoen kilometer zijn. De geschatte dikte van de Melkweg is 1000 lichtjaar.
Interessant feit: Veel sterren geven de voorkeur aan het bestaan van een paar. Ze worden beschouwd als dubbelsterren, met een zwaartepunt van één voor twee. Het is opmerkelijk dat er in het universum ook hele groepen zijn, waarbij 3-4 sterren worden geassocieerd met één zwaartepunt. Wat onze zon betreft, deze ster is een eenling. Maar het zou interessant zijn om onmiddellijk de dageraad te ontmoeten met 2-3 hemellichamen.
Volgens de laatste schattingen, er zijn ongeveer 200-400 miljard sterren in ons sterrenstelsel. De meeste van hen zijn zo opgestapeld dat het van veraf op een platte schijf lijkt. Naast de gebruikelijke sterren zijn er ook 25-100 miljard bruine dwergen in de Melkweg.
Hoeveel sterren in het heelal?
Met het blote oog in het gebied van de noordelijke horizon kan een persoon slechts 3.000 sterren zien. Toen er telescopen verschenen, konden mensen meer objecten in het universum zien. Bovendien, hoe geavanceerdere modellen van astronomische apparatuur werden gemaakt, hoe meer sterren astronomen konden zien. In de loop van de tijd werd besloten om niet de sterren, maar de sterrenstelsels te tellen, aangezien elk van hen minstens 100 miljard sterren heeft.
In 1996 concludeerden observatoria dat 50 miljard verschillende sterrenstelsels vanaf de aarde te zien zijn. Toen de Hubble-orbitale telescoop verscheen, kon deze worden gebruikt om naar de ruimte te kijken zonder interferentie van de atmosfeer van de aarde. Dankzij hem konden astronomen vanaf hun thuisplaneet kijken 125 miljard sterrenstelsels.
Interessant feit: om erachter te komen hoeveel sterren in het heelal voor mensen zichtbaar zijn, is het nodig om nog eens 11 nullen toe te voegen aan het aantal 125 miljoen.
Het is vermeldenswaard het verschillende aantal sterren in deze sterrenstelsels.Onze Melkweg is bijvoorbeeld een gewoon spiraalstelsel en er zitten 200 miljard sterren in. Tegelijkertijd is de Andromeda-melkweg dichtbij. Het is zwaarder en heeft al 1 biljoen sterren.
Natuurlijk staat de wetenschappelijke en technologische vooruitgang niet stil, maar tot dusver is de mensheid helaas verre van zulke fundamentele ontdekkingen. We kunnen de kosmos net zo goed zien als de technologie die momenteel beschikbaar is. Het is mogelijk dat de mensheid over een paar honderd jaar nieuwe methoden zal ontdekken om het universum te bestuderen en te beheersen.