De eenheid van de Nijl van Afrika over de gehele lengte geeft de rivier een unieke rol als brug over verschillende klimaatzones.

Nijl lengte

Als een kronkelende slang spreidde hij zijn lussen, volgens recente rapporten, op 6695 kilometer. De staart "groeit" iets ten zuiden van de evenaar en een brede deltakop wordt op dertig graden noorderbreedte in de Middellandse Zee neergelaten. Vanaf deze afstand is het daadwerkelijke pad van de Nijl meer dan 3.500 kilometer. Zo heeft de Neal tot dusver de competitie gewonnen voor het recht om bovenaan de lijst van wereldrivieren te staan ​​met de Mississippi en de Amazone, hoewel vergelijkingen, vooral met de laatste, relatief zijn.

De bron van de Nijl

De glooiende heuvels ten oosten van het Tanganyikameer zijn merkbaar droger dan de omringende vlaktes; rode rotsen zijn bedekt met struiken en bossen. Op een steenworp afstand van het dorp Kikisi in Burundi vormen verschillende beekjes de Luvironza-rivier. Het is een nogal ellendig gezicht, maar het wordt beschouwd als de verste bron uit de delta, van waaruit de Nijl een zwembad van ongeveer 2868.000 vierkante kilometer irrigeert. De Luvironza is een van de bovenste zijrivieren van de Tanzaniaanse Kagera, die op zijn beurt afdaalt naar het tropische regenwoud - eerst langs de grens van Tanzania en Rwanda, en vervolgens scherp oostwaarts, verdeeld Tanzania en Oeganda.

Aan het einde van de reis buldert het als een waterglijbaan in een waterpark en stroomt het in het grootste meer ter wereld, Victoria. En de toch al volle Nijl verlaat Victoria vanuit Victoria en gaat vanaf hier gestaag naar het noorden, via Oeganda en Soedan - naar Egypte.Dus ontsnapt hij uit Victoria in de buurt van de stad Jinja, het belangrijkste industriële centrum van Oeganda, en passeert de evenaar en stort in een smalle kloof, waar hij kronkelt van de galg.

Tussen de rotsen ingeklemd, behaalt Big Hapi zijn hoogste snelheid en verliest deze niet aan het meer, de vrouw van Victoria, prins Albert. De Nijl van Afrika, die de grens tussen Oeganda en Soedan is overgestoken, krijgt de naam Bahr al-Jebel en fuseert vervolgens met de Bahr al-Ghazal-rivier en vele kleinere zijrivieren en wordt de Witte Nijl (Bahr al-Abyad). Lichte bossen maken ondertussen plaats voor de eindeloze ruimtes van de savanne, waar alleen zeldzame acacia's de even horizon schenden. Het hoogtepunt komt in Khartoum, waar de Witte Nijl aansluit op de Blauwe (Bahr al-Azraq), die hier vanuit Ethiopië vandaan kwam, uit het Tanameer. Nu is er nog 330 kilometer over tot de laatste zijrivier, Atbara - zij stroomt ook uit de Ethiopische bergen en wordt beschouwd als de belangrijkste drager van het beroemde zwarte slib, waaruit een hele beschaving is gegroeid. Nu verandert Neil weer van humeur en schrijft hij een enorme S-vormige lus uit.

Hier passeert hij zijn beroemde stroomversnellingen, de eerste - ten noorden van Khartoum, de laatste (zesde) - in de buurt van Aswan, waar de ascetische bergketens plotseling uit elkaar vallen en de "volledige" vallei zich voor het oog opent - een vlakke holte die wordt begrensd door roze heuvels bij zonsondergang. Omringd door de Libische en Arabische woestijnen strekt het zich hier 840 kilometer uit - naar de delta, de op één na grootste ter wereld, na de Brahmaputrogang. Foto's gemaakt vanuit de ruimte zien er als volgt uit: een dunne groene vlecht lost, na het maken van verschillende vegende lussen, op in de lichtgele kleur van de woestijn.De kaart met de bevolkingsdichtheid toont een dunne rode strook die zich in een vruchtbare vallei tussen het zand bevindt - sneeuwwit, dat wil zeggen verlaten. Vanuit het oogpunt van de zoogeografische Nijl valt het in twee ongelijke gebieden, de grens daartussen loopt zijn loop ten zuiden van de Kreeftskeerkring, maar ten noorden van Khartoem.

In het zuiden - de Ethiopische regio, die het grootste deel van Afrika omvat, in het noorden - de Palearctische regio, die een zeer belangrijk deel van Eurazië omvat. Een brug van constant microklimaat die de ruimtes van het Victoriameer met de Middellandse Zeekust verbindt. De leefomstandigheden erop zijn ongeveer hetzelfde, maar ze zijn heel anders dan alles rondom.

Fauna van de Nijl

Langs de hele loop van de Nijl vind je tropische dieren en planten die op geen enkele manier kenmerkend zijn voor de Palearctic. Over de gehele loop van deze rivier, zoals in de rivieren van tropisch Afrika, worden unieke vissen van de familie van olifantslakken gevonden. Bekende Nijlkrokodillen en nijlpaarden - de klassieke bewoners van de tropen - voordat de bouw van de Aswan Dam in de delta kon zwemmen.

Daarnaast is de Nijl de belangrijkste bewegingsas van trekvogels. Het meridionaal gerichte bed dient als een uitstekend referentiepunt voor diegenen die, zonder kompas, strikt naar het zuiden of noorden willen trekken: voor steltlopers en pelikanen, ooievaars en zwaluwen die de Nijl als levenswijze gebruiken.

Een amfibie zit aan de rand van een smalle greppel - het kleinste capillair van een gigantisch en ingewikkeld irrigatienetwerk dat de vallei drie tot vijf kilometer van de kust stroomt. Om dichter bij hem te komen, moet je rustig bewegen en - het belangrijkste - zonder een schaduw op hem te werpen.Deze kleine kikker met lange poten en scherpe mond, olijf met zwarte lijnen, is het gemakkelijkst te vinden op een stuk papyrus.

Een zeer exotisch wezen, en belangrijk voor de biografie van de Nijl van Afrika, is Ptychadena mascareniensis, een gekamde kikker uit de Nijl. Egypte ligt in het uiterste noorden van het uitgestrekte gebied, waaronder bijna heel tropisch Afrika en Madagaskar.