Als je de komkommer die in de tuin is geteeld zorgvuldig onderzoekt, zul je veel puistjes opmerken op de schil van de groente. Maar waarom zijn de vruchten van de komkommer zo gerangschikt, waarom hebben ze puistjes nodig? Waren het altijd hoe komkommers er in het verleden uitzagen? Hoe ben je erin geslaagd om gladde variëteiten te krijgen?

Het beantwoorden van deze vragen is niet moeilijk. De mensheid cultiveert al duizenden jaren gecultiveerde, eetbare planten, de komkommer heeft ook een lange weg afgelegd in de teelt, waarbij hij bepaalde veranderingen heeft ondergaan.

Hoe ziet een wilde komkommer eruit?

Er verschenen echter puistjes op groene groenten die niet in de selectie waren. Ze zijn veel vroeger ontstaan, toen de voorouders van de sappige lekkernijen zich serieus moesten verdedigen tegen wilde dieren, tegen herbivoren. Het was nodig om de eetlust van velen die heerlijk fruit wilden eten, te onderdrukken.

Interessant feit: komkommer wordt gegeten door onvolwassen mensen - nog steeds "groen". Rijpen, de vrucht krijgt een gele kleur, verliest zijn sappigheid, smaak. Maar de zaden rijpen volledig, krijgen het vermogen om nieuwe planten nieuw leven in te blazen - ze planten uit een groene groente is nutteloos.

Om zichzelf te beschermen, groeiden de vruchten doornen, die alleen op de plek van puistjes waren gebaseerd. De doornen beschermden de foetus totdat de zaden volledig rijpten, waarna ze wegvielen. Veel moderne soorten komkommers hebben ook kleine stekels, die vooral goed voelbaar zijn als je met je eigen handen een zomergewas oogst.

Waarom puistjes voor subtropische komkommers?

Komkommers met puistjes zijn subtropische planten, hun voorouders leven in Zuidoost-India. Geconfronteerd met overtollig vocht, moest de groente een mechanisme uitwerken voor zijn afvoer, anders zou het risico op rotten op de wijnstok. Planten leerden vocht te verwijderen door puistjes die water verwijderden en het met druppels lieten vallen. Bovendien is ademhaling altijd belangrijk voor de plant, tubuli in puistjes begonnen deze rol te spelen en zorgden voor ventilatie.

Interessant feit: huisvrouwen kiezen voor gepekelde komkommers om te zouten. Dit is belangrijk omdat de pekel via de tubuli in deze organen de binnenkant van de foetus binnendringt, terwijl de gladde soorten er eenvoudig van buitenaf omhuld worden.

Waar komen de gladde komkommers vandaan?

Door de puistjes te onderzoeken en te beseffen hoe belangrijk deze organen zijn voor de groene foetus, wordt het moeilijk te begrijpen hoe gladde vormen van dezelfde plant verschenen. Het blijkt dat ze niet door selectie zijn verkregen - gladde komkommers waren meteen in de natuur.

Als er uit India navelstrengvariëteiten met korte vruchten kwamen, dan kwamen er gladde uit China en Japan. Komkommer heeft twee thuislanden, die elk hun eigen plantvormen hebben meegebracht.. In een ander klimaat had de plant geen knobbeltjes nodig, ze waren weg of waren oorspronkelijk niet. Tegenwoordig worden beide plantensoorten gekweekt, puistjes worden aanbevolen voor zouten, inblikken, terwijl gladde soorten worden beschouwd als saladesoorten.

In Rusland geven kopers traditioneel de voorkeur aan komkommers met knobbeltjes, aangezien ze smakelijker en gezonder zijn - ze worden actief gekocht, zelfs voor salades.Er is een gradatie volgens welke zwart afgebroken komkommers goed zijn voor augurken en wit afgestoken komkommers voor salades, beide versies hebben puistjes. Door moderne selectie is er echter een veel grotere verscheidenheid aan oplossingen verkregen, de oude waarheid over de kleur van doornen werkt niet eenduidig.

In Rusland kopen ze in de regel kortvruchtige groene of donkergroene opties voor salades, terwijl China en Japan ook vol vertrouwen kiezen voor lang fruit zonder knobbeltjes, gezien ze de beste zijn. In dit geval is het onmogelijk om een ​​wetenschappelijk antwoord te geven op de vraag van fruitselectie; de ​​praktijk leert dat de vraag ligt in de tradities en smaak van mensen. In feite beschouwt bijna het hele Midden-Oosten over het algemeen komkommerdessert!

Zo zijn de knobbeltjes op de komkommer afzonderlijke organen die zorgen voor het verwijderen van overtollig vocht, de luchtuitwisseling van de kas. Aanvankelijk groeiden er doornen op, ze speelden voornamelijk een beschermende functie - tot op de dag van vandaag worden doornen waargenomen op veel soorten groenten, ze groeien ook op puistjes. Daarom kunnen we vol vertrouwen zeggen: knobbeltjes beschermen de foetus en ze maken het ook geschikt om te zouten, waardoor vloeistoffen gelijkmatig tot de volledige diepte kunnen doordringen.