Melk is het gebruikelijke voedsel van alle jonge zoogdieren. De natuur handelde redelijk en ontwikkelde zuivelafscheidingen uit de klieren, omdat deze stap de mogelijkheid bood om nakomelingen met het minste risico te voeden, waardoor hij een voedzaam product kreeg dat snelle groei bevordert, zonder de veiligheid van de baby's zelf in gevaar te brengen. Aanvankelijk kwamen de borstklieren bij dieren niet tot expressie - het vogelbekdier en de echidna, primitieve zoogdieren, geen tepels, maar er zijn groeven en groeven waaruit de welpen melk kunnen drinken. Toen ze volwassen waren, lieten ze deze gewoonte varen en gokten ze op grof voedsel. Maar waarom blijven katten gehecht aan melk, kunnen ze het hun hele leven consumeren?

De vraag is echt interessant, want wanneer de meeste zoogdieren opgroeien, wordt melk niet alleen nutteloos, maar ook een schadelijk product - als je geen rekening houdt met zure melk. Het is echter niet schadelijk voor katten - alleen plezier.

Natuurlijke kenmerken van katten

In de natuur krijgen vertegenwoordigers van de kattenfamilie eigenlijk niet de kans om melk in een volwassen vorm te drinken - het gaat alleen naar kittens. Dit geldt ook voor zoogdieren van andere soorten. Feit is dat lactase nodig is voor de vertering van melk - een enzym dat in de kindertijd door het lichaam wordt aangemaakt. Als hij opgroeit, komt hij op een gegeven moment in aanraking met het onvermogen om melk te verteren - er wordt geen lactase meer geproduceerd.Dit wordt een signaal voor de overgang naar volwassen voedsel.

De natuur is wijs - onderdrukt op een bepaald moment de mogelijkheid om melk te voeren voor jonge nakomelingen van zwerfafval, het geeft de moeder de kans om opnieuw nakomelingen te verwerven, hem te voeden zonder het lichaam te overbelasten. Melk gaat naar de jongste - en de ouderen kunnen het gewoon niet verteren, ze voelen zich slecht als ze het drinken en concurreren daarom niet in voedingsvoorwaarden met jongere zussen en broers. Zonder de behoefte aan melk te ervaren, gaan ze weg van de moeder en kunnen ze een onafhankelijk leven beginnen. Het mechanisme is zo aangepast dat het in een bepaalde periode relevant werd voor een persoon.

Interessant feit: letterlijk 4-6 millennia geleden werd melk (niet gefermenteerde melkproducten) in medische verhandelingen aangegeven als een laxeermiddel, mensen konden het niet verteren. De mutatie waardoor we dit product konden eten, gebeurde ongeveer 4000 jaar geleden. Het is vooral relevant voor noorderlingen die extra voedselbronnen nodig hadden om te overleven. Het Mongoloïde ras is nog steeds 'niet in staat' om volle melk te verteren, in China en Japan wordt het zelfs niet verkocht.

Lactoseproductie bij katten

In tegenstelling tot de overgrote meerderheid van zoogdieren, katten kunnen lactose gedurende hun hele leven verwerken. Het is niet bekend of dit altijd zo is geweest. Misschien is een dergelijke mutatie opgetreden als gevolg van de domesticatie van kleine nuttige roofdieren, het vrijmaken van huisvesting en menselijke schuren van knaagdieren. Met gedomesticeerde geiten, koeien, schapen begon een man dagelijks overschotten melk te ontvangen die door katten konden worden toegeëigend. Een smakelijk, gezond product kwam algemeen beschikbaar voor hen, het tekort verdween - zowel jongere als oudere mensen konden rekenen op delicatesse.Misschien lokte een man katten naar schuren, schuren met melk, en precies de individuen die hen wilden smullen.

De mogelijkheid tot vertering van het ruwe product zou minimale genetische afwijkingen kunnen opleveren, die vervolgens in de populatie zouden worden vastgesteld. Tegenwoordig kunnen alle katten melk drinken, ongeacht ras, leefgebied. Zeldzame dieren van deze soort hebben spijsverteringsproblemen door een traditionele traktatie te kiezen. Zelfs de mensheid heeft dit product niet zo goed onder de knie als katten ermee omgaan - mensen hebben spijsverteringsproblemen nadat ze veel vaker verse melk hebben gedronken dan zij. Alles is echter heel individueel.

Naast het verse product geven de meeste katten geen gefermenteerde melk op. Interessant is dat de verteerbaarheid van het product natuurlijk is - het is een eiwit in een toegankelijke vorm. Naast mensen en katten houden honden van melk en bijna alle andere roofdieren, alleseters.

Katten houden dus van melk en verteren het met succes op volwassen leeftijd omdat hun lichaam voortdurend lactose produceert. Misschien is de ontwikkeling ervan een anomalie die als gevolg van domesticatie in het genoom van dieren is verschanst.