Je moest waarschijnlijk op een zomerdag op je rug liggen, naar de lucht kijken en grote wolken zien, als vezelige stukjes watten, erop? Heel vaak nemen ze plotseling de vorm aan van een dier of een menselijk gezicht. Welnu, sterrenbeelden zijn dezelfde denkbeeldige figuren die sterren aan de hemel vormen.
De nachtelijke hemel is een canvas bezaaid met schilderijen van stippen. Mensen vonden schilderijen in de lucht, die dateren uit de oudheid.
Wie heeft de sterrenbeelden voor het eerst uitgevonden
We weten dat de oude Sumeriërs de sterrenbeelden 4000 jaar geleden beschreven. Natuurlijk zagen mensen in de lucht wat ze wilden zien. Jachtstammen zagen met sterren gevulde beelden van de wilde dieren waarop ze jaagden. Europese zeilers vonden sterrenbeelden die qua vorm op een kompas leken. Wetenschappers geloven inderdaad dat het belangrijkste toepassingsgebied van de sterrenbeelden was om te leren navigeren tijdens het zwemmen over de zee.
Legenden en mythen over de sterrenbeelden
Er is een legende die zegt dat de vrouw van de Egyptische farao Berenice (Veronica) haar luxueuze haar cadeau deed aan de godin Venus. Maar het haar werd gestolen uit de zalen van Venus en kwam als sterrenbeeld naar de hemel. In de zomer is het sterrenbeeld Veronica Hair te zien op het noordelijk halfrond onder het handvat van de Grote Beer.
Het was mogelijk om hun locatie te bepalen door op een bepaalde plek aan de hemel een bepaald sterrenbeeld aan de hemel te vinden. De selectie van bepaalde patronen in de sterrenmassa hielp bij het bestuderen van de sterrenhemel.Astronomen uit de oudheid verdeelden de lucht in velden. Elk gebied was verdeeld in groepen sterren die sterrenbeelden worden genoemd. De sterrenbeelden kregen namen, er ontstonden legendes en mythen over.
Verschillende mensen verdeelden de sterren op verschillende manieren in sterrenbeelden. Sommige constellatieverhalen waren buitengewoon bizar. Hier bijvoorbeeld, welk beeld de oude Egyptenaren zagen in het sterrenbeeld rond de Big Dipper Bucket. Ze zagen een stier, een man lag naast hem, een man werd over de grond gesleept door een nijlpaard dat op twee benen liep en op de rug van een krokodil werd gedragen.
Hoe de grote beer eruit zag
Veel sterrenbeelden zijn afkomstig uit Griekse mythen. Hier is er een van. De godin Juno was jaloers op haar man Jupiter, de dienstmaagd Callisto. Om Callisto te beschermen, veranderde Jupiter haar in een beer. Maar dit veroorzaakte een nieuw probleem. Op een dag ging Callisto's zoon op jacht en zag zijn moeder. Omdat hij dacht dat het een gewone beer was, hief hij zijn boog op en mikte. Jupiter kwam tussenbeide en veranderde de jongeman in een kleine beer om de moord te voorkomen. Dus volgens de mythe verschenen er een grote beer en een kleine beer in de lucht. Nu heten deze sterrenbeelden Grote Beer en Kleine Beer.
Je hebt vast wel eens gehoord van de Orion boogschutter met een sterrenband en het sterrenbeeld Leeuw. Maar er zijn nog veel meer schilderijen in de lucht: beitel, pomp, ezel, telescoop en microscoop, er zijn klok, kameleon, walvis en giraf. En als je goed kijkt, kun je heel exotische namen vinden, bijvoorbeeld Veronica's Hair.
Constellaties en moderniteit
Op moderne sterrenhemelkaarten zijn de noordelijke en zuidelijke hemisferen verdeeld in 88 sterrenbeelden. Wetenschappers denken dat de meeste "moderne" sterrenbeelden rond 2600 voor Christus beschreven zijn. Hoewel het lijkt alsof de sterren in de sterrenbeelden dicht bij elkaar staan, is dit een illusie. De sterren van de sterrenbeelden zijn door biljoenen kilometers van elkaar gescheiden. Maar verder weg staande sterren kunnen helderder zijn en er hetzelfde uitzien als dichterbij gelegen, minder heldere sterren. Vanaf de aarde zien we dat de sterrenbeelden plat zijn.
Sterren zijn als mensen, ze worden geboren en sterven. Ze zijn constant in beweging. Daarom verandert in de loop van de tijd de vorm van de sterrenbeelden. Een miljoen jaar geleden was de huidige Big Dipper-emmer geen emmer, maar een lange speer. Misschien zullen mensen over een miljoen jaar nieuwe namen voor de sterrenbeelden moeten verzinnen, omdat hun vorm ongetwijfeld zal veranderen. Een laatste opmerking. Misschien is er, waar dan ook, een planetair systeem waarmee onze zon eruitziet als een kleine ster, onderdeel van een of ander sterrenbeeld, in de contouren waarvan de bewoners van een verre planeet het silhouet van hun inheemse exotische dier zien.
