Je zult Russen niet verrassen met sneeuw, hoewel een groot aantal mensen in de tropen en in de buurt van de evenaar het hun hele leven alleen in de koelkast heeft gezien. Verrassend genoeg heeft meer dan 50 procent van de wereldbevolking ofwel nooit echte sneeuwval gezien, ofwel een of twee keer in hun leven gezien, behalve foto's en video's.

In de noordelijke regio's van Rusland duurt de sneeuwbedekking zes maanden of langer, mensen zijn zo gewend aan sneeuw dat ze het gewoon niet opmerken, en tevergeefs. Een bekend fenomeen zit vol met veel mysteries en er kunnen veel interessante feiten over worden verteld.

Uniek, divers, uniek

Het is de moeite waard om vanaf dit moment een verhaal te beginnen over sneeuw en interessante feiten die daarmee verband houden. Een natuurkundige, wetenschapper genaamd John Nelson, bestudeerde lange tijd sneeuwvlokken en zei dat ze allemaal verschillend zijn - het is onmogelijk om twee identieke te vinden. Volgens hem zijn er meer opties voor de structuur van sneeuwvlokken dan atomen in het hele universum. Het is moeilijk te geloven, maar niemand heeft echt twee sneeuwvlokken met dezelfde vorm gevonden.

Sneeuwvlok is bevroren water. Stijgend in de bovenste atmosfeer, kristalliseert waterdamp uit en vormt sneeuw, die vervolgens op de grond valt. Maar water is niet het hoofdbestanddeel van een sneeuwvlok, en zelfs niet het hoofdbestanddeel. Sneeuwvlokken zijn voor 95 procent in de lucht, daarom zijn ze wit van kleur, licht van gewicht en kunnen ze langzaam plannen. Sneeuw ligt stil, langzaam en onhoorbaar - in dit opzicht is het heel anders dan regen.De snelheid waarmee sneeuwvelden op aarde vallen, bedraagt ​​gemiddeld 0,9 km per uur.

De gebruikelijke kleur sneeuw is wit. Maar dit gebeurt niet altijd. Zelden, maar toch komen er afwijkingen voor die sneeuwvlokken een ongebruikelijke kleur geven. Rode of roze sneeuw die in hele velden lag, werd opgemerkt in de poolgebieden - deze schaduw wordt verkregen door de activiteit van chlamydomonas, sneeuwalgen. Iemand was niet bang om zelfs maar zo'n sneeuw te proeven - mensen beweren dat het op een watermeloen lijkt, en deze smaak wordt opnieuw verzorgd door Chlamydomonas.

Maar roze, rode sneeuw is niet alles. Het kan oranje zijn, zoals uitval in 2007 in de regio Omsk, en crème, zoals in Primorye. Er zijn een aantal redenen die sneeuwvlokken kunnen kleuren en ze hun gebruikelijke witte kleur kunnen ontnemen, en in de meeste gevallen hebben we het over stofverontreinigingen. Stof komt in de atmosfeer terecht en waterdamp condenseert erop, waardoor kleurrijke sneeuwvlokken ontstaan.

Andere ongebruikelijke en interessante feiten over sneeuw

Veel mensen merkten op dat tijdens het wandelen in de sneeuw een karakteristieke crunch wordt gehoord. En in droge, ijzige tijden is het vooral duidelijk te horen. Het blijkt dat dit geluid wordt gegenereerd door talloze gebroken sneeuwvlokken - onder druk van de voet breken hun stralen en een kraak is niets meer dan het geluid van miljoenen gebroken schakels. Bij lage temperaturen worden sneeuwvelden bijzonder hard en hard, en daardoor wordt het geluid duidelijker en sterker gehoord.

Hetzelfde geluid kan worden verkregen door zout en suiker in één zak te mengen - als je dit mengsel dan uitknijpt.De receptie is bekend bij geluidstechnici en vervangt vaak het echte kraken van sneeuw in films en tekenfilms.

Het is ook vermeldenswaard dat sneeuw niet uniek is voor onze planeet. Het is ook aanwezig op Mars en op deze planeet kunnen twee soorten sneeuw worden geproduceerd en gaan. Het kan gewoon of kooldioxide zijn. Wat onze planeet betreft - af en toe kan het ook op de meest onverwachte plaatsen voorkomen. Dus in 1949 viel er sneeuw over de Sahara. Niet alleen smolt de sneeuw niet tijdens de vlucht, hij lag op het zand en bleef ongeveer een half uur liggen.

Sneeuw als hobby en hobby

John Nelson was verre van de enige die de sneeuw verkende. De eerste foto van een sneeuwvlok dateert uit 1885 en werd gemaakt door Wilson Bentley, die zo werd meegesleept dat hij meer dan 5000 foto's nam, die elk een unieke sneeuwvlok vastleggen. In totaal duurde het 46 jaar. Bentley was geen professionele fotograaf, hij was een boer, die natuurlijk erg geïnteresseerd was in sneeuw. En het was op basis van zijn foto's dat de hypothese ontstond dat er geen identieke sneeuwvlokken zijn, wat verder werd bevestigd.

Vandaag leerden ze kunstmatig sneeuw te maken door dezelfde sneeuwvlokken te laten groeien als in de natuur. Ze zijn gemaakt in het laboratorium van Libbrecht in de Verenigde Staten. Maar de natuur weet unieke dingen te creëren, en sneeuw is geen uitzondering. Soms vallen er sneeuwvlokken op de grond, die in het laboratorium nauwelijks te reproduceren zijn.

Dus in april 1944 viel er sneeuw op Moskou van sneeuwvlokken van ongeveer 10 cm in diameter, die leken op de veren van een pauw of struisvogel, en zo groot waren als een palm. De grootste van de geregistreerde sneeuwvlokken had een diameter van ongeveer 38 cm en werd in 1887 in Montana ontdekt.Maar dergelijke sneeuwvlokken zijn zeldzaam, omdat ze gemiddeld niet groter zijn dan 5 mm in diameter. En met zulke afmetingen kan 1 kubieke meter sneeuw ze vasthouden in een hoeveelheid van ongeveer 350 miljoen.

De natuur is divers en zelfs de sneeuw die elke Rus gewoonlijk elke winter in de lucht en onder zijn voeten ziet, kan verrassend zijn. Echt, het verbazingwekkende is nabij!