In de afdeling gerelateerd aan de Amerikaanse regering, die wetenschappelijk onderzoek doet naar de ruimte op het gebied van luchtvaart en ruimtevaart, ontwikkelen ze, in het kader van een nieuw ambitieus project, een plan voor het verzenden van de eerste componenten van het bijna-maanstation. Hun lancering is gepland in 2022.

Het belangrijkste doel van NASA is om het Lunar Orbital Platform op de meest handige manier te hosten. Dit is nodig om snelle en vooral regelmatige vluchten van de maan naar onze planeet te garanderen. Het is ook belangrijk dat het brandstofverbruik zo laag mogelijk is. Dit kan worden bereikt door de aantrekkingskracht van twee hemellichamen te gebruiken, namelijk de maan en de aarde.
Alle berekeningen zijn erg moeilijk.

De onderzoekspartner van NASA is de European Space Agency. Op basis van de resultaten van het uitgevoerde werk zijn berekeningen gemaakt, die "Almost Direct Halo Orbit" worden genoemd. Deze informatie is verstrekt door de International Space Research Organization, de European Space Agency.

Volgens de ontvangen informatie zal het centrum van het nabij-maanstation NASA een van de punten van Lagrange zijn. Het is een gebied waar de zwaartekracht tussen de maan en de aarde onderling wordt geëgaliseerd. Het is vermeldenswaard dat halo-banen rond de Lagrange-punten lopen, dat wil zeggen het gebied van gelijkmaking van aantrekkingskracht.

Als resultaat van de berekeningen wordt duidelijk dat het station zijn beweging langs een langgerekt gebied rond de satelliet zal uitvoeren. Soms begint het station de oppervlakte van het gebied te naderen. De afstand zal oplopen tot drieduizend kilometer. Ook beweegt het station zich weg van de baan.De afstand zal oplopen tot zeventigduizend kilometer. Een volledige revolutie van het station duurt ongeveer zeven dagen.

De gecreëerde baan zal het mogelijk maken om het gezichtsveld niet alleen van de aarde, maar ook van de achterkant van de maan te behouden. Soms is er van tijd tot tijd behoefte aan aanpassing.