Zodra de knoedels met water in de pan vallen, zinken ze naar de bodem. Maar geleidelijk stijgen ze omhoog, waarom gebeurt dit?

Waarom knoedels opduiken - redenen

Het vullen van knoedels voor het koken is een dichte eiwitmassa die strak wordt afgesloten door een deegschaal. Het geheim van heerlijke en sappige knoedels is dat het deeg zijn eigen “sap” niet uit de vleesvulling laat lekken. Uiensap, kruiden en vleesbouillon blijven binnen en geven het gerecht een bijzondere smaak en aroma.

Interessant feit: knoedels in Rusland werden beschouwd als een gastronomisch gerecht. Helemaal aan het begin werden ze geserveerd in restaurants in Siberië en de Oeral voor goudzoekers, waarna ze de vestigingen van de hoofdstad bereikten. In Moskou werden aan de heren knoedels geserveerd met steur en zwarte kaviaar.

Kokend water verwarmt het deeg en gehakt, al het vocht dat in de schaal zit onder invloed van hoge temperaturen kookt en in verband hiermee wordt een stoomkamer gevormd. De lucht probeert op zijn beurt uit de schaal te breken en het vleesproduct op te tillen.

De sterke schil van het deeg laat geen lucht vrij, die zich binnenin ophoopt, waardoor knoedels 'drijvend' kunnen blijven. Bubbels zijn lichter dan water en dankzij hun ophoping in het deeg blijven ze tijdens het kookproces aan de oppervlakte.

Kleine belletjes zijn de belangrijkste, maar niet de enige reden, om het product op het wateroppervlak te houden.Er zijn nog 2 factoren waardoor dumplings kunnen drijven.

De zwaartekracht trekt de knoedels naar de bodem van de pan en de wet van Archimedes trekt ze naar de oppervlakte van het water. Tijdens het koken breiden dumplings uit, het gebied van interactie met water neemt toe. Bovendien neemt de dichtheid af: lucht, temperatuur verhoogt de knoedel in omvang en verandert de dichtheid. Met een afname van de dichtheid en een toename van het volume van ravioli - begint de wet van Archimedes van toepassing te zijn. Als de knoedels met water worden gekoeld, gaan ze terug naar de bodem van de pan.

Waarom verschijnen er anders knoedels?

Een ander geheim waarom vlees naar boven komt, is zetmeel. Het is zetmeel dat de knoedels laat zakken als ze nog niet zijn opgewarmd, maar het kan ook bijdragen aan het drijven naar de oppervlakte.

Zetmeel wordt in meel aangetroffen en verandert bij hoge temperaturen in een pasta. De pasta heeft op zijn beurt een lagere dichtheid dan water en draagt ​​bij aan het ontstaan ​​van ravioli.

Interessant feit: vrolijke knoedels in de Oeral! Perm Territory is het thuisland van knoedels. In de Oeral is er een traditie wanneer knoedels worden gebeeldhouwd om er een te maken die niet van vlees is, het wordt als gelukkig beschouwd. Een vrolijke knoedel kan volledig worden gemaakt van deeg, er kan een munt of een zoetigheid in worden verborgen. Leeg - gelukkig met een munt - voor geld en lief - voor liefde.

Het derde geheim dat dumplings drijven, is collageeneiwit. Collageen is het belangrijkste eiwit van bindweefsel en wordt aangetroffen in vlees, kraakbeen, aderen, huid en botten.

Bij verhitting verandert het collageeneiwit in gelatine. Gelatine heeft een andere dichtheid dan water en stijgt naar boven.

Zowel zetmeel als collageen hebben een secundaire rol, de belangrijkste blijft de gevormde lucht die bij hoge temperaturen optreedt. Ze nemen echter ook deel aan het verhogen van vlees naar de oppervlakte van het water.

Op deze manier komen niet alleen vleesproducten, maar ook andere deegproducten met vulling tevoorschijn. Een levendig voorbeeld zijn knoedels.

De opkomst van knoedels naar het wateroppervlak wordt verklaard door de natuurkunde, of liever de wet van Archimedes. Bij hoge temperaturen verdampen de sappen waarin het vlees wordt gekookt, het water kookt en vult de knoedels met stoombelletjes. Wat op zijn beurt de dichtheid van knoedels verandert, het volume verhoogt. Het is een verandering (afname) in dichtheid die het product naar de oppervlakte van het water brengt volgens de wet van Archimedes. Andere eigenschappen, zoals de omzetting van collageen in gelatine en zetmeel om te plakken, voegen zich bij kleine belletjes. Alle factoren samen dragen bij aan het ontstaan ​​van knoedels in de pan.