De schoonheid en onverzettelijkheid van een uitbarstende vulkaan fascineert zowel de toerist als de gewone kijker van populair-wetenschappelijke kanalen. Maar mensen die in de buurt van vulkanische kegels woonden, het was altijd interessant - waarom vulkaanuitbarstingen optreden en of het op de een of andere manier mogelijk is om dit proces te stoppen.

Het 'stoppen' van iemands vulkaan werkt gewoon niet, maar het antwoord op de vraag 'waarom?' Is al bekend. Kortom, vulkanisme is het proces van magma dat de oppervlakte van de aardkorst bereikt.

Wanneer een roodgloeiende, gemetalliseerde, plasma-achtige vloeistof de ingewanden van de aarde verlaat en in contact komt met lucht of water, wordt dit "lava" genoemd. Maar dit verandert de essentie van het fenomeen niet. De zware, 'vurige rivier' verbrandt alles wat op zijn pad samenkomt. Als een "bonus" gaat Liquid Fire gepaard met steenslag, pyroclastische stromen en vaste doses kooldioxide en zwaveldioxide.

Oorzaken van vulkaanuitbarsting (vulkanisme)

De belangrijkste oorzaak van vulkanisme is de interne structuur van onze planeet. Je herinnert je uit de loop van de aardrijkskunde dat het binnenste van de aarde drielaags is. Het bevat: kern, mantel, korst. Het bovenste deel van de mantel - de asthenosfeer, heeft een vloeibare consistentie. Zij is het die de 'boeien' van de aardkorst doorbreekt en periodiek 'naar buiten kruipt' naar het aardoppervlak.

Waarom doorbreken? De aardkorst is niet continu. Het is opgedeeld in blokken. Het ziet eruit als een gebarsten maar niet gevallen uit een hardgekookt eischaaltje.Trouwens, blokken worden lithosferische platen genoemd. Ze glijden langzaam over het gemetalliseerde vloeibare magma - komen samen en divergeren, botsen en lopen over elkaar heen.

Aangezien lithosferische platen vrij zwaar zijn - 5-80 km rotsmassa, oefenen ze druk uit op vloeibaar magma. Daarom, bij de eerste gelegenheid - de opening verscheen tussen de twee blokken, kruipt het snel naar buiten (geperst) naar de oppervlakte in de vorm van dezelfde - de magische schoonheid van de "vuurrivieren".

Plaatsen met waarschijnlijke vulkaanuitbarstingen

Ondanks de onoverwinnelijke aard van vulkanen, zijn plaatsen van toegang tot het oppervlak van de lava al lang bekend. Dit zijn gewrichten of interactieplaatsen van lithosferische platen. Waar de blokken van de aardkorst het meest actief tegen elkaar 'botsen' of 'verspreiden' in verschillende richtingen, krijgt magma ook de kans om uit de 'kerker' te breken. In deze geologische realiteit zijn drie plaatsen van actief vulkanisme bekend.

Pacific ring of fire

De zogenaamde Pacific Ring of Fire. Dit is de plaats van interactie van de lithosferische plaat in de Stille Oceaan met de omringende blokken - Euraziatisch, Indo-Australisch, Antarctisch, Nazca, Noord-Amerikaans. De meest actieve manifestaties van vulkanisme in deze zone zijn de magma-outlets in het gebied van de Bolshoi Sunda-eilanden (bijvoorbeeld de vulkaan Krakatau), de Japanners, het schiereiland Kamtsjatka met zijn Klyuchevskaya Sopka en zijn honderden 'collega's'. Plus - veel zeer actieve vulkanen in de Zuid-Amerikaanse Andes. Trouwens, om het Vloeibare Vuur te sussen, offerden de lokale Indianen de meest dierbare aan hem - de kinderen van hun aristocraten - leiders en priesters.

Atlantische seismische gordel

De Atlantische seismische gordel, die de Canarische eilanden en IJsland omvat met Eyyafyatlayokudl, die ooit de luchtcommunicatie tussen de oude en de nieuwe wereld enkele dagen blokkeerde.

Seismische gordel van Alpen-Himalaya

De seismische Alpen-Himalaya-gordel, waarin de Vesuvius-vulkaan opvalt met zijn 'heldendaden' en voortdurend 'lekt' met de vurige rivieren van de Etna.

Heel vaak gaat het proces van vulkaanuitbarstingen gepaard met aardbevingen, evenals de opkomst van thermaal water aan de oppervlakte, geisers, gorgelende modder. Maar niemand is erin geslaagd het vulkanisme of de huidige lava te stoppen.